Bawal kang maging tamad.
Hindi ka pwedeng tamarin.
Hindi ka naman pagod e.
Nag-aral ka lang naman.
Umattend ka lang naman ng mga meetings.
Nag-thesis ka lang naman.
Kasi tamad ka.
Tamad kang gawing proud ang mga magulang mo sa'yo kasi hello, lagi ka lang namang nasa school para sa events.
Tamad kang magpursigi sa pag-aaral kasi tatlong kape lang naman ang nainom mo para manatiling dilat hanggang alas-singko ng umaga para matapos lahat.
Kaya hindi ka pagod, tamad ka. At ang tamad, hindi napapagod. Kasi nga tamad, ano ba.
Para sa'yo, para sa akin, na laging nasasabihang tamad, huwag kang mag-alala.
Katawan lang natin ang tamad.
Pero ni kailanman, hindi sila magkakaroon ng ideya kung gaano ka-sipag
ang puso't isip natin na intindihin at mahalin sila. Diba ma?
No comments:
Post a Comment